Vanochtend op weg naar Dusseldorf kon ik aan niks anders denken dan 'ben ik nu echt niets vergeten??'
De rit duurde anderhalf uur en ging vrij vlotjes. De luchthaven van Dusseldorf is GIGANTISCH én chaotisch vinden we. 

Voor onze vlucht van 14u, moeten we de bagage droppen in rij 196. Na een uur aanschuiven en het afgeven van onze bagage en paspoorten krijg ik een boze blik van de vrouw aan de check-in. "Of ik naar Tenerife ga?" Euh... neen, naar Los Angeles? "Ja, dat weet ik ook wel" roept ze in haar bot Duits, "maar dit is de rij voor Tui naar Tenerife"!

Waarom staat er dan op het bord dat we in rij 196 moeten inchecken?? Ze gilt dat we terug in de lijn moeten, en erna roept ze naar de mensen in de rij wie er nog naar Tenerife moet. Geen reactie, dus mevrouw sluit haar desk en is ribbedebie... 

Om kwart na 12 gaat ze dan eindelijk weer open en krijgen we te horen dat de handbagage moet ingecheckt worden, de vlucht zit namelijk vol. Huh? Dat is voor de eerste keer dat we dat meemaken op een langeafstandsvlucht?! Ik protesteer, camera en elektronica zitten in onze trolley en die geef ik niet graag mee. Na wat onderhandelen geven we 1 stuk handbagage af, maar tijd om het te openen of te hersorteren krijgen we niet.

We zijn vrij snel aan de gate en drinken nog een tasje koffie. 

De vlucht was vooral vermoeiend. We hebben beiden niet echt goed geslapen en veel pijn in onze rug/nek. Maar goed dat we niet meteen doorvliegen naar Hawaii straks! Morgen even de beentjes strekken in L.A. ;)

De doortocht voor paspoortcontrole en bagage afhalen, neemt maar liefst 2u van onze tijd. Maar gelukkig is onze Airbnb maar 20 minuutjes rijden. We kiezen bij Alamo een witte Santa Fe uit de rij en we vertrekken richting Downtown. 

Greg van onze bnb verwelkomt ons, hij babbelt heel graag :) maar wij zijn echt doodmoe en willen ons bed in. Morgen gaan we waarschijnlijk wat zeelucht opsnuiven... zal goed doen :) Kunnen we acclimatiseren met het uurverschil, vooraleer we doorvliegen naar Hawaii.

Tot morgen dus!
Ellen en Ives